کد مطلب:20242 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيات 99 و 100 سورة يونس گوياي اين حقيقت است كه تنها خواست و ارادة الهي است كه مي تاند انسان را به راه ايمان و فضايل هدايت كند و اجبار و اكراه در آن مؤثر نيست ولي در آية29 سورة توبه براي حصول به ايمان، امر به قتال مي كند. آيا اين دو آيه متناقض نيستند؟

در آيه 99 و 100 سورة يونس منظور ايماني است كه از روي حُسن اختيار صورت گرفته باشد، نه از روي اجبار و اكراه، زيرا ايمان اختياري ماية ارزش انسان ميشود نه اجباري،[12] ولي در آية29 سورة توبه رابطه با اهل كتاب را بيان مي كند كه اگر نپذيرند به صورت يك اقليت مذهبي با مسلمانان زندگي مسالمت آميز داشته باشند و اسلام را محترم شمرده و دست از تحريكات و توطئه بردارند و براي استفاده از امكانات حكوت اسلامي، نوعي ماليات به نام جزيه بپردازند، بلكه موضع خصمانه بگيرند، اسلام فرمان مي دهد با آنان مبارزه و پيكار كنند تا حاضر به پرداخت جزيه شوند.[13]

بنابراين تناقضي بين دو آيه نيست. زيرا آية اوّل دربارة ايمان حقيقي سخن مي گويد اما آية دوم مي خواهد حاكميت اسلام محترم شمرده شود.

[12] تفسير نمونه، ج 8، ص 389.

[13] همان، ج 7، ص 354.